Waterkwaliteit en waterverbeteraars

DE WATERKWALITEIT EN WATERVERBETERAARS

WATERKWALITEIT

Voor wat het water betreft, is de oorsprong van het water belangrijk.  Het kan gaan om leidingwater, regenwater, grond of bronwater.

Leidingwater is in beginsel niet het meest geschikte water en dient vooraf behandeld te worden om bruikbaar te zijn. Chloor en zware metalen horen namelijk in beginsel niet thuis in een siervijver. Regenwater kan geschikt zijn, doch een analyse is steeds het veiligste.

Bron of grondwater, op voorwaarde dat het van voldoende diepte komt is het ideale water en zal meestal van nature de juiste samenstelling en waarden hebben. Het is echter niet zo dat het vullen van een siervijver met bron of grondwater synoniem is van een zorgeloze toekomst.  Echte Koi-liefhebbers controleren zeer regelmatig de waarden van het water.

In het voorjaar bijvoorbeeld wanneer de filter weer moet worden opgestart  zullen bepaalde  waterwaarden weer op peil worden gebracht om zowel voor de vissen als het bacterieleven weer een goed milieu te scheppen.
Waterkwaliteit beheerst veel meer dan men op het eerste zicht zou denken.

 

Het juiste water met de goede waarden is zeer belangrijk.

In de handel bestaan er testers die u op zeer eenvoudige wijze toelaten de waarden van uw water te meten.

Wat is er in het water zoal belangrijk.

• De zuurtegraad, ook wel PH genoemd.

De pH- waarde zegt iets over de zuurgraad van het water. Een Ph waarde van 7 wordt aanzien als Ph neutraal. Is de Ph waarde lager dan 7, dan evolueert het water naar de zure kant. Boven de 7 is het water hard.

In de handel bestaan er Ph testers om deze te meten

Ideaal is deze gelegen tussen 7 en 7,5, afwijkingen tussen 6 en 8,5 zijn aanvaardbaar. Bredere afwijkingen dienen absoluut gecorrigeerd te worden met PH+ of PH-

De pH is van belang voor allerlei biologische processen die optimaal verlopen in een bepaald pH-traject. Hier moet je denken afbraak processen /omzettingsprocessen van organisch materiaal, van ammoniak en nitriet in o.a. CO 2, H2O (uit organische verbindingen), en nitraat (eindproduct van bacteriële omzetting van ammoniak en nitriet). Wanneer de pH waarde niet binnen het gewenste traject valt (bij voorkeur tussen de 6 en 8,5 ideaal is 7) of teveel schommelt zullen de afbraak en omzettingsprocessen slecht verlopen met als gevolg ophoping van schadelijke afvalstoffen. De KH zorgt in dit geval voor de stabiliteit van de pH.

De PH kan in beide richtingen bijgestuurd worden.

PH+ voor verhoging van de Ph

Ph- voor de verlaging van de Ph

• karbonaathardheid, ook wel KH genoemd.

De Kh– waarde geeft de carbonaathardheid aan. Is de KH- waarde te laag, dan kan de pH waarde snelle schommelingen vertonen. Als de KH waarde minstens 5 is blijft de pH waarde stabiel. Een KH waarde van 8 is minimaal.

In de handel bestaan er Kh testers om deze te meten

De KH ofwel carbonaathardheid functioneert als buffer en compenseert de zure delen die gevormd zijn als gevolg van de CO2productie in het water van de vijver. CO2 wordt gevormd door vissen en (‘s nachts) planten doordat energie (energierijke CHO verbindingen zoals suikers) wordt verbruikt en wordt omgezet in C en H2O (in water wordt dit omgezet in HCO 3- en H+). Wanneer deze H+ ionen niet worden geneutraliseerd kan de pH sterk gaan dalen.

Planten en algen realiseren overdag het omgekeerde: CO 2 wordt opgenomen door de planten en de algen. De pH zal dan weer gaan stijgen.

Er is dus een voldoende buffercapaciteit vereist, en indien die ontbreekt zal de pH onder invloed van het biologisch leven alsook de zuurwerkende regen sterk gaat schommelen.

Kh heeft ook nog een andere functie, nl. het is de brandstof die door de nitrificerende bacteriën wordt gebruikt om afvalstoffen zoals ammoniak om te zetten. Een beetje te vergelijken met een auto die brandstof nodig heeft om te kunnen rijden. Al de rest mag dan wel aanwezig zijn zonder brandstof rijdt hij niet. Voor de nitrificerende bacteriën is dat hetzelfde, zonder Kh kunnen zij hun werk niet doen. U mag liters of kilo’s bacteriën in de vijver kappen, indien de Kh niet aanwezig is zal er geen verandering optreden, want ze missen hun brandstof. Dit is een van de hoofdredenen dat u zal vaststellen dat in uw vijver de Kh altijd maar zakt, en dat u er nooit teveel van heeft. Kh waarden beneden 5 dienen absoluut gecorrigeerd.

Kh+ voor verhoging

• De globale hardheid, ook wel GH genoemd.

De GH- waarde is een maat voor de totale hardheid van het water, nl. de hoeveelheid Calcium, silicium, magnesium en andere mineralen die in het water aanwezig zijn. Het wordt ook wel Duitse Hardheid genoemd. In Japan werkt men met een Gh van ongeveer 4°, dus zeer zacht water. Bij ons mag minimaal 8° aangehouden worden.

In de handel bestaan er Gh testers om deze te meten

De GH staat voor globale hardheid van het water en heeft als belangrijkste elementen Calcium en Magnesium silicium. Deze elementen worden door de vissen beter uit het water opgenomen dan uit het voer. Calcium is met name van belang voor de vorming van het skelet (graat) en de schubben. Magnesium is van belang voor spierweefsel en organen. Net zoals bij de mens een tekort aan mineralen voor ene onevenwicht (vb vermoeidheid of gebrek aan vitaliteit) gaat zorgen, is dat bij de vissen eveneens het geval.

Gh heeft ook nog een andere functie, nl. het is zoals de kh de tweede brandstof die door de nitrificerende bacteriën wordt gebruikt om afvalstoffen zoals ammoniak om te zetten. Een beetje te vergelijken met de motor van een auto die olie nodig heeft om te kunnen rijden. Al de rest mag dan wel aanwezig zijn zonder olie loopt de motor vast. Voor de nitrificerende bacteriën is dat hetzelfde, zonder Gh kunnen zij hun werk niet doen
Gh waarden beneden 6 dienen absoluut gecorrigeerd.

Gh+ voor verhoging

• Ammonium/ ammoniak gehalte.

ammonium is een stof die afgescheiden wordt door de vissen. 75% ervan via de kieuwen, 25% via de uitwerpselen. Ammoniak is ammonium (Nh4 dat niet schadelijk is) dat door contact met zuurstof en waterstof atomen omgevormd wordt. Bij een hoge Ph, hoge watertemperatuur, en laag zoutgehalte wordt alle ammonium omgezet in ammoniak. Ammoniak (Nh3) is zeer schadelijk veroorzaakt ziektes en acute vissterfte.

In de handel bestaan er NH3 NH4 testers om deze te meten

Ammonium is in beginsel onschadelijk voor vijvervissen, ammoniak daarentegen is zeer giftig voor vissen.

Ammoniak is in feite de eerste stap in het proces van de stikstofkringloop. (wordt verder besproken) Ammoniak is een giftig product dat ontstaat uit de uitwerpselen van vissen, een afvalproduct van de stofwisseling bij vissen dat uitgescheiden wordt door de kieuwen (75%), voedseloverschotten en ander organisch afval via de uitwerpselen (25¨%). Ammoniak is in kleine hoeveelheden al dodelijk voor onze koi. De zuurtegraad (pH) speelt een belangrijke rol in de giftigheid van ammoniak.

Ammonium en ammoniak staan in een bepaalde verhouding tot elkaar. Deze verhouding hangt af van de hoogte van de pH-waarde van het water. Hoe lager de pH-waarde, (7 of minder) hoe groter het deel ammonium en omgekeerd; hoe hoger de pH-waarde, (7,5 en meer) hoe groter het deel ammoniak. De verhouding is bovendien logaritmisch, en niet lineair en mee in functie van de watertemperatuur. Hoe hoger de temperatuur, hoe hoger het ammoniak gedeelte. U zal het begrepen hebben, hard warm water is zeer gevaarlijk voor ammoniak ontwikkeling.

Hoewel ammonium voor vijvervissen relatief onschadelijk is, is ammoniak juist uiterst giftig : een concentratie van 0,2mg/liter is reeds dodelijk voor jonge vissen en 0,5mg/liter is bij een ph van 8 dodelijk voor alle vissen.

Hoe hoger de zuurtegraad van het water, hoe minder ammoniak verwerkt wordt in niet-giftige producten.

Goed werkende nitrificerende bacteriën zijn het enige middel dat dit afvalproduct verwerkt. Zeer belangrijk bij de afbraak van ammoniak is dus een goede bacteriewerking en een ideale zuurtegraad (pH), en voldoende Kh en Gh.

Waarden boven de 0,5mg/L dienen absoluut onmiddellijk gecorrigeerd.

LEVENDE Nitrificerende Bacteriën voor vermindering ammoniak

Poeder Nitrificerende Bacteriën voor vermindering ammoniak

 

• Nitriet gehalte.

Nitriet (NO2) is ammoniak dat omgevormd is door bacteriën. Nitriet is ook zeer giftig en dus gevaarlijk voor uw vissen. Het nitrietgehalte mag niet hoger zijn dan 0,15 mg/ liter.

In de handel bestaan er No2 testers om deze te meten

Puur scheikundig bekeken is nitriet een verbinden tussen stikstof en zuurstof, genaamd NO2.

Nitriet is de tweede stap in het proces van de stikstofkringloop. Het is een tussenproduct bij de afbraak van de uitwerpselen. De Nitrosomas bacteriën zetten giftig ammoniak om in het al even giftige nitriet (NO2).

Een nitriet gehalte van 1mg/l  is reeds zeer schadelijk en zorgt op korte termijn voor verbrande kieuwen. De vissen sterven in dat geval rechtstreeks van de nitriet, maar wel door verstikking omdat hun kieuwen verbrand zijn.

Er bestaan in de handel diverse zeer dure middeltjes om nitriet te verwijderen, doch de meest efficiënte manier blijft een goed werkende filter met daaraan eventueel een bijfilter gevuld met zeoliet. Zeoliet (hoe fijner hoe liever) heeft de eigenschap om nitriet aan zich te binden en kan na verzadiging met keukenzout terug geregenereerd worden.

Indien het nitriet gehalte niet te hoog is, kan u verschillende zaken doen om de situatie terug onder controle te krijgen. Stoppen met voeren is de eerste regel.

Dan vervolgens is er de mogelijkheid om 3 à 5% zout toevoegen aan het water. Dit gaat schade aan de kieuwen voorkomen. Het nadeel is dat dit zout corrosief is voor de rest van uw installatie zoals vijverpomp en Uv toestel en dat u dus na max. een week geleidelijk aan moet beginnen uw water te verversen à rato van 30%/week. U moet nl van dat zout af, en het verdwijnt niet vanzelf !!!

Een tweede mogelijkheid is uw water door een filter van fijne zeoliet te laten lopen. Denk echter niet dat u eenvoudig me teen zakje van 20liter zeoliet het probleem zal oplossen. U heeft vooreerst zeer fijne zeoliet nodig, à rato van 10kg /1.000L Fijne zeoliet is vrij duur en moeilijk te vinden, en daarom is het veelal geen echte optie.

Laatste mogelijkheid, en wel vrij radicaal is 2x 50% water verversen over een tijdspanne van een week. Dit is echter ook niet zonder gevaar maar kan omschreven worden als het minste kwaad.

Ervoor zorgen dat uw vijverfilter voldoende groot en sterk is, en naar behoren werkt is en blijft de beste remedie om ergere te voorkomen.

• Nitraat gehalte

Nitraat (NO3) is nitriet dat door bacteriën is omgevormd. De waarde is best niet hoger dan 50mg/L. Een grotere waarde is op korte termijn weinig schadelijk, doch bij langere blootstelling zorgt het voor kleurafname, verminderde weerstand en groeivertraging.

In de handel bestaan er NO3 testers om deze te meten

Nitraat is eigenlijk ook een fase van de stikstofkringloop (zie verder). In de fase van verwerking van nitriet zetten de nitrobacter de nitriet (NO2) om in nutriënten (NO3). Nutriënten (nitraat)  Deze moeten tijdig worden weggewerkt.

Indien ze niet worden weggewerkt zullen algen gaan woekeren. Deze algen gaan ‘s nachts dan ook nog eens de noodzakelijke zuurstof voor de vissen wegnemen. Algen kunnen echter eenvoudig bestreden worden met een biologisch anti Alg middel dat kan dienen voor zowel vijver als zwembad.

Nitraat kan efficiënt weggewerkt worden via een plantenfilter. Het is namelijk de basisgroeistoffen (mest) voor planten. Waterverversing kan ook maar is op termijn omslachtig en duur.

Er bestaan ook de zogenaamde nitraatharsen, dit zijn korrels die werken volgens het principe van de ionisering, m.a.w. een bepaald ion wordt afgegeven en uitgewisseld tegen een ander. In het geval van de nitraatharsen wordt nitraat uitgewisseld tegen chloor.

Omwille van het feit dat de harsen zeer duur zijn, en door de neveneffecten  (chloor = bacterie dodend) zijn ze minder geschikt voor vijvertoepassingen.

• Fosfaat gehalte

Fosfaat (PO4) is ook een nevenproduct van de stikstofverwerking, het zijn restanten van zuren. De waarde is best niet hoger dan 50mg/L. Een grotere waarde is op korte termijn weinig schadelijk, doch bij langere blootstelling zorgt het voor kleurafname verminderde weerstand en groeivertraging

In de handel bestaan er PO4 testers om deze te meten.

Fosfaat is ook een fase van de stikstofkringloop (zie verder). In de fase van verwerking van nitriet zetten de nitrospora de nitriet (NO2) om in nutriënten (PO4). Nutriënten (fosfaat). Deze moeten tijdig worden weggewerkt.

Indien ze niet worden weggewerkt zullen ze ook aanleiding geven tot algengroei. Deze algen gaan ‘s nachts dan ook nog eens de noodzakelijke zuurstof voor de vissen wegnemen.

Fosfaat kan ook efficiënt weggewerkt worden via een plantenfilter. Het is eveneens basisgroeistoffen (mest) voor planten.

Tegenwoordig kan fosfaat ook op een goedkope efficiënte manier weggewerkt worden door gebruik van een anti fosfaat middel. Deze produkten zijn veilig voor mens en dier, en zorgen voor een onmiddellijke en onherrroepelijke binding van de fosfaten zodat ze in de filter kunnen opgevangen worden, en niet meer kunnen dienen als voedsel voor de algen.

Fosfaat kan weggewerkt worden met Phossles

 

• IJzer gehalte

IJzer (Fe) is voor de vissen nodig voor de aanmaak van hemoglobine, belangrijk voor de zuurstofopname. De vissen krijgen die hoeveelheid binnen via de voeding. Vanaf 0.2 mg/L is ijzer in zacht water toxisch voor vissen.

In de handel bestaan er FE testers om deze te meten.

Zoals hierboven gesteld hebben vissen ijzer nodig. In beginsel krijgen de vissen de noodzakelijke hoeveelheid via de voeding.

IJzer is ook een van de belangrijkste voedingsstoffen voor planten. Een tekort is nadelig voor de planten, terwijl een teveel nadelig is voor de vissen. IJzer dat in leidingwater voorkomt is niet goed. Grondwater bevat soms ook te veel ijzer. Korte tijd na het oppompen wordt het water bruin van kleur. Oorzaak is de oxidatie van het ijzer onder invloed van de zuurstof in het water. Dergelijk water is in principe niet bruikbaar tenzij na decantatie en verwijdering van het neergeslagen ijzer.

Vergeelde bladeren op de planten of gaten wijzen op een gebrek aan ijzer.

Indien u meststoffen gebruikt voor waterplanten, gebruik dan professionele producten en volg aandachtig de gebruiksaanwijzing.

Het is echter raadzaam in combinatie met KOI de waterplanten buiten de vijver aan te brengen.

 

• koper en andere zware metalen.

Koper (Cu) is voor vissen slechts in kleine hoeveelheden nodig voor de aanmaak van enzymen. Koper is best niet aanwezig in het vijverwater. Vanaf 0.1 mg/L is koper toxisch voor Koi. In zacht water is het nog giftiger.

In de handel bestaan er CU testers om deze te meten

Koper is vaak een oorzaak van onverklaarbare vissterfte. Ze komen voort uit water dat door koperen of gegalvaniseerde buizen stroomt, uit overvloedig gebruik van algiciden op basis van koper of door gebruik van andere geneesmiddelen die koper bevatten. Zelfs in zeer geringe concentratie is koper in het water reeds dodelijk voor de vissen.

Koper, lood, kwik, zink, nikkel, cadmium, en andere zware metalen moeten absoluut uit de vijver gehouden worden. Eens in de vijver bestaat er geen mogelijkheid om deze te verwijderen tenzij het water volledig te vervangen.

 

WATERVERBETERAARS

Waterverbeteraars zijn een geheel van producten die ervoor zorgen dat uw waterkwaliteit optimaal blijft.

Hierboven hebben we reeds gesproken over de producten die de basis waterwaarden corrigeren zoals PH, Kh en Gh.

Tot de waterverbeteraars behoren echter ook de bacteriën. Dit zijn de producten die gaan zorgen voor de transformatie en eliminatie van de gevaarlijke stoffen zoals ammoniak, nitriet, nitraat en fosfaat. De laatste 2 zijn dan ook de minst gevaarlijke van de vier. Dit wil echter niet zeggen dat men ze mag verwaarlozen.

Bacteriën

Bij bacteriën moeten we toch even stilstaan om te verduidelijken. Er bestaan namelijk zeer veel producten die allemaal beweren de beste te zijn, Vermits er gaan onafhankelijk testcentrum voor bestaat, hebben wij jaren geleden reeds een aantal producten aan extreme omstandigheden onderworpen, en we geven u hier objectief mee wat onze bevindingen zijn.

Bacterie producten bestaan hoofdzakelijk in 2 vormen, vloeistof en poedervorm. Vloeibare bacteriën zijn meestal levende bacteriën en hebben dus een ALTIJD snellere werking dan bacteriën in poedervorm. De poeder bacteriën zijn gesporuleerde bacteriën gedroogd, dwz bacterie sporen die op een dragen zijn aangebracht en in slapende vorm vertoeven. Deze slapende bacteriën dienen wakker gemaakt, vooraleer ze zich actief kunnen gaan worden. Dit wakker worden neemt echter tijd in beslag, en dit is de reden waarom poeder bacteriën langzamer werken dan levende vloeibare bacteriën.

Daarnaast is er ook nog het gegeven van de concentratie van deze bacteriën. De meeste fabrikanten geven zeer weinig tot geen informatie over de soorten en hoeveelheden er in hun producten aanwezig zijn. We kunnen dus enkel pseudo wetenschappelijke elementen meegeven.

Bactogen is een product dat werkt mits respecteren van de opgegeven temperaturen, en met minstens de aangegeven (liefst de dubbele) hoeveelheid die op het product vermeld staat.

Ecotreat maintenance is naar onze bevinding een product dat voldoet aan de noden van ene kleine vijver, en eveneens in voldoende hoeveelheid dient gebruikt te worden om effect te tonen.

Ecotreat maintenance PRO is een product met goede resultaten, hoewel het ook zoals andere producten tijd nodig heeft, maar wel geschikt is voor grotere watervolumes.

Testen en ondervinden is de boodschap, maar 1 regel blijft overeind. Levend bacteriën zijn sneller dan gedroogde.

 

Anti Alg producten.

Zoals we hierboven reeds hebben aangegeven zijn draadalgen het gevolg van een slecht werkende stikstofcyclus. Het is namelijk omdat er een overschot is aan nitraat en fosfaat dat de draadlagen een kans krijgen.

Geen overschot aan nitraat en fosfaat impliceert geen draadalgen.

Draadalgen komen nu wel eens voor in iedere vijver, en hun verschijning in voor of najaar wil daarom niet zeggen dat de situatie in uw vijver dramatisch is.

In voor en najaar zijn ze het gevolg van de lichtwending. De dagen worden in het voorjaar langer, maar de temperatuur is nog laag. Onder invloed van het langere licht begint de ontbinding van organisch afval op de bodem van de vijver. Gevolg de filterbacteriën die nog niet op punt staan, zijn niet in staat alle nutriënten om te zetten. Deze laatsten blijven dus als rest (afval) stof in de vijver achter ipv in de filter verwerkt te worden. Fotosynthese samen met nutriënten zorgen voor draadalgengroei. In de herfst zien we een gelijkaardige fenomeen, en het is dus niet abnormaal. Indien het fenomeen zich ook in volle seizoen voordoet, dan is er reden om u zorgen te maken, want dat is een absolute indicatie dat er een insufficiëntie is op niveau van uw filtering. (capaciteit vermoedelijk te klein)

Draadalgen in het voor en najaar kan u op verschillende manieren bestrijden. kan ze aanpakken vooraleer ze eraan komen door het overschot van nutriënten te binden zodoende dat de algen geen kans krijgen vb met Bio Algix en phossles.

U kan wachten tot ze er zijn, en ze dan bestrijden met Oxy Biobooster en vervolgens Bio Algix en phossles toepassen om te vermijden dat ze terugkeren.

Ofwel ze chemisch verwijderen met Copper Control, dit zuivert tegelijk uw vijver van eventueel ongewenste parasieten die zich zouden gevestigd hebben op uw vissen. Of u kan de algen ook manueel verwijderen.

 

DE STIKSTOFKRINGLOOP IN EEN NOTENDOP (als onderdeel van waterkwaliteit)

Het is niet eenvoudig om deze cyclus in beeld te brengen zonder technisch wetenschappelijk te worden. We doen ons best om het hier zo begrijpelijk mogelijk uit te leggen, hoewel we er ins van bewust zijn dat het voor een leek nog steeds moeilijk kan lijken.

De stikstofcyclus is een biogeochemische cyclus die de opeenvolging van veranderingen beschrijft tussen de verschillende vormen van neutrale stikstof en reactieve vormen (stikstof, nitraat, nitriet, ammoniak, organische stikstof) en vice versa.

Stikstof is een basisverbinding van organisch materiaal, vooral voor de synthese van aminozuren die eiwitten en nucleïnebasen van DNA vormen. Als gevolg hiervan wordt de reductie van N2 beschouwd als even essentieel voor de evolutie en het voortbestaan van het leven op aarde als fotosynthese.

Er zijn twee fasen, nitrificatie en denitrificatie.

 

De NITRIFICATIE  (als onderdeel van waterkwaliteit)

In de natuur komt bij de afbraak van organisch materiaal ammoniak vrij, dat bijvoorbeeld een rioolgeur geeft aan stilstaand water.

In zuurstofrijke aquatische milieus zetten bacteriën ammoniak (NH3) om in nitrieten (NO2−) en vervolgens nitraten (NO3−) tijdens het nitrificatieproces.

De bacteriën in kwestie zijn de goede bacteriën nitrobacter, nitrospora, nitrosomonas en andere

De oxidatie van deze ammoniak door deze bacteriën levert hen de energie die nodig is om CO2 om te zetten in organisch materiaal (autotrofie).

Nitrificatie vindt plaats in twee fasen, uitgevoerd door twee verschillende bacteriepopulaties. Een eerste stap van nitritatie oxideert amoniac tot nitriet, waarbij één molecuul zuurstof per gevormd molecuul wordt verbruikt:

NH3 + O2 → NO2− + 3H+ + 2e−

Het giftige afval van nitriet van de eerste bacteriegemeenschap wordt vervolgens door de tweede als metaboliet gebruikt. Dit fenomeen van symbiose wordt syntrofie genoemd. Deze tweede nitratiestap zet vervolgens het nitriet om in nitraat:

NO2− + H2O → NO3− + 2H+ + 2e−

Nitrificatie is een bron van zuurgraad voor de bodem. Het is deze vertering in een zuurstofrijke omgeving die aan de basis ligt van de aanwezigheid van nitraten die door planten kunnen worden opgenomen.

In aquaria en siervijvers is nitrificatie essentieel. Anders wordt het geheel giftig door de ophoping van ammoniak. Om nitrificatie te bevorderen, wordt het water door een “filter” gecirculeerd die bacteriën ondersteunt.

Aan het einde van de cyclus blijven nitraten over, een voedselbron voor planten. Maar in overmaat bevorderen ze de verspreiding van algen en zijn ze zelfs problematisch voor de vissen zelf.

Het kopen van nitrificerende bacteriën is een must. In een siervijver of aquarium zou je nooit een goede balans kunnen bereiken zonder de toevoeging van nitrificerende bacteriën.

Er zijn immers verschillende soorten nitirfierende bacteriën. Zo hebben we nitirificerende ecotreat-bacteriën en sporenvormende poederbacteriën, of vloeibare nitirificerende bacteriën.

In de laatste categorie wordt onderscheid gemaakt tussen actieve levende vloeibare bacteriën en niet-actieve levende vloeibare bacteriën.

 

De DENITRIFICATIE (als onderdeel van waterkwaliteit)

In een anaërobe omgeving gebruiken andere bacteriën nitraten en nitrieten voor cellulaire ademhaling als elektronenacceptor en voeren ze denitrificatie van het medium uit door ze achtereenvolgens te reduceren tot stikstofmonoxide, vervolgens tot lachgas en ten slotte tot stikstof, dat wordt teruggevoerd naar de atmosfeer en de biologische cyclus verlaat.

Denitrificatie reduceert stikstof tot een N2- of N2O-gasvormige toestand, die niet door planten kan worden opgenomen, en haalt het uit de levenscyclus.

In een zuurstofloos aquatisch milieu zetten zogenaamde denitrificerende bacteriën nitraten om in stikstofgas, dit wordt denitrificatie genoemd.